Het wordt tijd dat het terug goed weer wordt! Ik word er een beetje triestig van. Onze Rune daarentegen blijft energiek en zo zot als een patat. Ik snap niet waar hij de energie blijft halen.
Toen we vanmiddag juist thuis waren van het ziekenhuis belde de dokter om te zeggen dat Rune z'n bloed  niet zo goed was. Zijn witte en rode bloedcellen staan heel laag. Hij is dus vanaf vandaag terug in isolatie en moet morgen een bloedtransfusie krijgen. De chemo en ruggenprik van morgen worden uitgesteld.  De dokter vroeg of Rune niet heel moe was, door die bloedarmoede. Hij moest is weten... Ik heb hem zelden zo goed gezind geweten dan de laatste weken.  Fysiek is hij natuurlijk nog zwak. De rolstoel gaat nog overal mee naar toe. Soms knijp ik mijn ogen toe als ik zie wat hij er allemaal met uithaalt. Hij wil in het rolstoelbasket. Dat zal dan een blitzcarrière moeten worden van vijf maanden. Want daarna hopen we die rolstoel terug te kunnen brengen om nooit meer te gaan halen.

En tja, als hij nog kan lachen zullen wij dat ook maar blijven proberen zeker?