Optellen, aftellen, natellen,...

We zitten hier  in het ziekenhuis te wachten op het resultaat van Rune's bloed. De bloedcellen worden geteld, terwijl wij de chemo's optellen en  de dagen aftellen.  We tellen de suiker, de insuline, de pillen en de nachten slapen voor we op weekend kunnen. Tellen, tellen, tellen, .... :)

De cortizone doet zijn werk. Zowel positief als negatief. Hij onderdrukt het afweersysteem zodat de chemo zijn werk kan doen ( als ik het goed begrepen heb). Maar hij doet ook zijn suikers stijgen en z'n gemoed dalen. We zullen blij zijn als hij mag afbouwen.
De chemo's lopen goed.  Rune is nog niet misselijk geweest. Wel heel moe en hoofdpijn. En blijkbaar klopt zijn hart te traag... Eén van de chemo's is belastend voor het hart. Daarom moet hij elke keer voor hij die krijgt een EKG van zijn hart laten maken. Daaruit blijkt dus dat zijn hart wat traag is. Ik dacht nog: gewoon wat te relaxed misschien? Maar ze willen toch verder onderzoek doen. Morgen staan een echo en EKG op het programma.  Hopelijk loos alarm, zoals nog wel eens geweest is....

Als alles goed loopt en zijn witte bloedcellen staan niet te laag, gaan we dit weekend naar Weert! Een cadeautje van de nonkels en tantes waar we héééél erg van gaan genieten!!

Resultaat

Oef, oef, oef, de beenmergpunctie was ok!!! Wat een opluchting. Blij, maar onze gedachten zijn ook bij degenen die minder geluk hadden ....
Vandaag begint de laatste kuur. Een maand cortizone en 7 verschillende chemo's verspreid over 50 dagen. Hopelijk heeft hij deze keer minder bijwerkingen van de cortizone. Maar we verwachten ons aan schommelende suiker, insulinespuiten, opzwellen, eetaanvallen, nierbelasting, wegsmeltende spieren,...  Daar had hij in juni veel last van. In ieder geval, het eind is in zicht. Einde december hopen we van alles af te zijn. Dan kunnen we 2013 met een schone lei beginnen!