Vorige week maandag kreeg Rune zijn laatste chemo van de eerste behandelingsfase. We reden dus naar huis met het (valse) gevoel dat het voorbij was. Blij dat de chemo's en last achter de rug waren en klaar om dat te vieren op de talloze feestjes die er aan kwamen.
Maar... daar staken de witten, de roden en de plaatjes een stokje voor. Drie tegen één.
Het duurt altijd even voor de chemo begint door te werken. En ook al wisten we dat van vorige keren, deze keer waren we zo euforisch dat we er niet meer aan gedacht hadden. Dus ipv twee weken vol feesten, werd het weken met extreme vermoeidheid, keelpijn, spierpijn, hoofdpijn en transfusies van bloed en plaatjes. Bovendien dook hij net voor oudjaar weer onder de 1000 met zijn witte bloedcellen en moest dus terug in isolatie. Geen bezoekjes plegen of ontvangen.
Gisteren stond een beenmergpunctie gepland, maar die is uitgesteld naar volgende week dinsdag omdat zijn bloed nog steeds niet hoog genoeg staat.
Duimen dus voor dinsdag. Weer een spannend moment. Maar aangezien de vorige keren de chemo aansloeg, zal dat nu ook wel zo zijn. En als alles goed is mag daarna de katheder er uit. Dat zal een opluchting zijn voor Rune! Kan hij terug zorgeloos douchen en uuuren badderen :)
Voor ons is de periode van intensieve chemo's en bijna dagelijks naar het ziekenhuis dan afgesloten!
Maar... niet te vroeg victorie kraaien... eerst de punctie afwachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten